23 Nisan'ı büyük bir hevesle bekliyorum. Yaşadığımız yerdeki bir Türk derneği internet üzerinde kutlama yapacakmış. Bayrak törenlerinde ciğeri sökülürcesine İstiklâl Marşı'nı okuyan, çocukken ezberlediği şarkıları hâlâ şevkle söyleyen biri olarak bayramımızı kutlamak için sabırsızlanıyorum.
Mutlu bayramlar. Ben bu sabah Vera'ya biraz anlatmaya calistim hic ilgilenmedi bayramla. Yine de en yakin arkadasimin oğluyla birbirlerine bayram mesajı yolladılar. Hic yoktan bir adim dedim oturdum.
YanıtlaSilSizin de bayramınız kutlu olsun! Şartlar farklı olunca çocukların algısı da farklı oluyor. Böyle, bize ufacık gelen şeyler bile aslında önemli. Bizim yaşadığımız sevinç, gurur, ama bir yandan da tatil günü tören için erken kalkmaya homurdanmamız:) bunları yaşamıyorlar.
SilElif Batuman'ın yazdığı yarı otobiyografik romanlarda bazı sahneler var, bu konuda çocukları anlamama yardım etti. Hem zaman, hem mekân farkından dolayı kimlik bilinçleri bizden farklı elbette, ama oluşum süreci bizimle aynı. Kaba şeklini anne babadan alıyorlar, ince iş onlara kalıyor.
bilmiyordum Elif Batuman'i bakayım. Ben de hep öyle düsünüyorum, temeli bizden alacaklar o sebeple armut cok da uzağa düşmeyecek sanırım :) umuyorum :)
YanıtlaSil