1) Kaplumbağa sendromu yurtdışında yaşayan bazı kişilerde görülür. Bu sendromu kısaca 'çıktığı kabuğu beğenmemek' şeklinde tanımlayabiliriz.
2) Ömer Seyfettin bir hikâyesinde arkadaşı Ali Canip (Yöntem)'in kendine yaptığı muzipliği anlatır. Gayet normal bir güne başlayan yazar, Ali Canip'in önceden anlaştığı üç beş arkadaşının "Yüzün sararmış", "Hasta mısın?" sorularından sonra gerçekten hastalanır.
3) Kaplumbağa sendromuyla bağlı olan bir de fobi vardır; kaplumbağa sendromu fobisi. Bu fobi iki grupta gözlemlenebilir:
a) kişinin kendisinin kaplumbağa sendromuna sahip olmaktan korkması, [genelde reddedici bir tutum gözlenir: (-Hayır kaplumbağa değilim!)]
b) kişinin çevresindekilerin onun bu sendroma sahip olduğundan korkması. [genelde iddia edici bir tutum gözlenir (-Sana ne oldu böyle?)]
Üstte yazdıklarımla ilgisi olmadığı halde not edeyim: Bu fotoğrafları geçen hafta çekmiştim. Tesadüf bu ya, dün de birileri konuşmuş.
Hay bin kaplumbağa!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder